Lowie vertelt het indrukwekkende verhaal over zijn dochter Guusje. Als toehoorder neemt Lowie je mee van het begin van het ziekteproces tot en met het overlijden van zijn dochter Guusje. Tussendoor is het mogelijk vragen te stellen. Zo ontstaat er snel een intieme sfeer tussen Lowie en zijn publiek. Met behulp van Guusje's Kanjerketting, Chemo-Kasper en Radio-Robbie maakt Lowie het ziekteproces van Guusje heel erg zichtbaar. De hele avond worden er verschillende foto's geprojecteerd. Naast de verdrietigere foto's ook mooie en ontroerende foto's. Lowie vertelt niet alleen over het overlijden van Guusje, maar neemt de luisteraar ook mee naar warme, plezierige en belangrijke momenten uit Guusjes leven. Hierna vertelt Lowie over hoe zijn gezin omgaat met het gemis van Guusje na het overlijden. Een huis vol kinderen (pubers vooral!), en ze gaan er allemaal anders mee om. Hoe dingen hun tijd nodig hebben. Lowie vertelt over hoe het ziekteproces en het overlijden van Guusje een ander mens van hem heeft gemaakt. Lowie gaat in op de taboes welke er zijn omtrent ziekte, overlijden en rouw. Er is ruimte voor vragen, opmerkingen en herkenning. Gedurende de avond proef je de trots van Lowie. Trots op Guusje, trots op zijn andere kinderen, en de trots op zijn vrouw. Het gat wat Guusje achter heeft gelaten is tastbaar. En toch, ondanks het heftige onderwerp is ook balans te vinden. Als Lowie spreekt hoor je niet alleen een verhaal doordrenkt met verdriet en pijn. Er wordt ook gelachen: humor relativeert. De warmte waarmee Lowie spreek ontroert zeker ook op een positieve manier!